De jaarlijkse schrijfactie van Amnesty International heeft alleen-in-Veenendaal-al honderden brieven en kaarten opgeleverd. Er waren allerlei creatieve bijdragen, zoals kindertekeningen plus natuurlijk de ter plaatse voorgedragen gedichten van Sanne Heymann, Roeland Schweitzer en Joyce Willems.
Én er was een gedicht bij de brieven dat we hier graag nog eens een plek geven. Het is geschreven door Amir Al Itejawi, bij zijn brief voor de Saudische Manahel al-Otaibi, die werd veroordeeld tot 11 jaar gevangenisstraf tijdens een geheime hoorzitting voor de beruchte anti-terrorisme-rechtbank, the Specialized Criminal Court. De beschuldigingen hebben te maken met oproepen op sociale media om een einde te maken aan het mannelijke voogdijsysteem in Saudi-Arabië, en met het publiceren van video’s waarop Manahel ‘onfatsoenlijke kleding’ draagt en ‘naar de winkel ging zonder een abaya te dragen’ (een traditionele jurk).
Het gedicht van Amir gaat als volgt:
Een Stem voor de Stiltes
In een cel, donker en stil,
klinkt een roep, een sterke wil.
Een vraag om recht, om vrijheid hier,
voor wie gevangen is in zwaar papier.
De pen is kracht, mijn heldere stem,
woorden brengen hoop en steun voor hen.
Zinnen stromen als een rivier,
voor mensen die zwijgen, voor wie nooit kiest hier.
Manahel, jouw moed is een licht,
dat zelfs de diepste duisternis doorbreekt.
Jouw strijd is onze, elk briefje telt,
onrecht verandert door wat wordt verteld.
Schrijf mee, doe mee, laat je stem klinken,
voor een wereld waarin alle stemmen mogen winnen.